Ертеде бір мысық пен тышқан өмір сүріпті. Олар бір ауылда көрші болыпты, бірақ бір-бірімен дос емес екен. Мысық әрқашан тышқанды аулауды армандап, ал тышқан болса мысықтан қашып құтылу жолдарын іздейді екен.
Бір күні тышқан өзінің ініне көп азық жинап алып, қысқа дайындалады. Бірақ тышқанның достары жоқ болғандықтан, ол жалғыз өзі азығын жинап үлгермейді. Мысық болса, күн сайын тышқанның ініне жақын келіп, оның шыққанын күтіп отырады екен.
Бір күні тышқан мысықпен дос болуды шешеді. Ол мысыққа барып: "Мысық досым, неге біз үнемі жау болып жүреміз? Мен саған достық ұсынамын. Егер сен мені ауламасаң, біз бірге өмір сүріп, тату-тәтті өмір сүреміз," - дейді.
Мысық ойланып: "Мүмкін, бұл жақсы идея шығар. Екеуміз бірге азық жинап, бір-бірімізге көмектесіп, дос бола аламыз," - деп жауап береді.
Сол күннен бастап мысық пен тышқан дос болып, бірге тамақ іздеп, бір-біріне көмектесіп, бақытты өмір сүріп кетіпті. Олар бір-біріне сеніп, ешқашан жау болмай, тату-тәтті өмір сүрген екен.
Бұл ертегі бізге достықтың маңыздылығын, бір-бірімізге түсіністікпен қарап, көмектесуді үйретеді.